Procedure
Het Fellowship wordt door Het Nieuwe Instituut ondersteund als hoofdpartner en host, en houdt samenwerkingen in met Het Amsterdam Museum, De Appel, The Black Archives en Witte de With.
Tussen de publicatie van de Open Call op 16 september en de sluitingsdatum op 17 november 2019 hebben Het Nieuwe Instituut en Tilting Axis 11 in aanmerking komende inzendingen ontvangen uit acht landen en gebieden in het Caribisch gebied, waaronder Barbados, de Dominicaanse Republiek, Trinidad en Tobago, Jamaica, Cuba, de Bahama’s, Suriname en Puerto Rico.
Alle voorstellen zijn beoordeeld door een commissie bestaande uit:
- Jessica de Abreu, The Black Archives
- Guus Beumer, Artistic and General Director, Het Nieuwe Instituut
- Holly Bynoe, ARC Magazine, Independent Curator and Tilting Axis co-founder
- Annalee Davis, Visual Artist, Founding Director/Fresh Milk, and Tilting Axis co-founder
- Sofía Hernández Chong Cuy, Director and Jessy Koeiman, Curator Collective Learning, Witte de With
- Remy Jungerman, a contemporary Surinamese-Dutch artist
- Maaike Lauwaert, Head of Internal Affairs at De Appel
- Imara Limon, Curator of modern and contemporary art at Amsterdam Museum
- Marina Otero, Director of Research, Het Nieuwe Instituut
De voorstellen zijn geëvalueerd op basis van hun focus op het thema van de Open Call en hun uitgesproken belangstelling voor de belangrijkste betrokken onderzoeksgebieden, praktijken en organisaties.
Drie voor de shortlist geselecteerde kandidaten zijn vervolgens uitgenodigd voor een telefonisch interview met leden van de selectiecommissie, dat plaatsvond op 11 januari 2020. Na afloop van deze interviews selecteerde de commissie Sean Leonard voor de Fellowship. De andere namen op de shortlist waren die van de kandidaten Julia Aurora Guzmán (Dominicaanse Republiek en Nederland) en Antonio González-Walker (Puerto Rico).
Algemene opmerkingen
De leden van de jury vonden de projecten relevant en eigentijds, de aanvragers deskundig en hun ambities passend. De aanmeldingen vertoonden een grote verscheidenheid aan werkwijzen en gebruikte media; de inzending liepen uiteen van installaties, architectonische ontwerpen, performances en workshops tot archiefonderzoek en vormen van publiek engagement en activisme. De projecten weerspiegelden de creativiteit en de kracht van het door kunstenaars in het Caribisch gebied ontwikkelde werk.
Opmerkingen over het geselecteerde voorstel
Sean Leonard is gevestigd in Trinidad en Tobago. Hij gaat zijn Fellowship gebruiken om uitgebreid terug te komen op een project waar hij meer dan tien jaar geleden aan heeft gewerkt en dat gaat over het bestendig gebruik van een van Trinidad’s grootste mangrovemoerassen, het Caronimoeras. Zijn onderzoek zal een brede, nadere verkenning van de leidende vragen van dat project behelzen:
- In hoeverre kan het architectonische gebaar worden gebruikt als commentaar op de omgeving waarin het plaatsvindt als het primair wordt gelezen in termen van constructiemiddelen en methoden, dit gerelateerd aan kwaliteiten als geometrie, materialiteit, veranderlijkheid, starheid en de manier waarop contact wordt gemaakt met de aarde?
- In hoeverre zijn het behoud en de waardering van de moerasgebieden op de eilanden daadwerkelijk afhankelijk van de menselijke bouw- en maakactiviteiten rondom en in de moerassen?
Aan de hand van het bovenstaande zal zijn Fellowship worden ingezet om de documentatie van de bouw en het maken van ruimten en voorwerpen van een aan de Tapanahonirivier in Suriname gevestigde marrongemeenschap te vergemakkelijken. De bedoeling van het opstellen van deze documentatie is om inzicht te krijgen in de aard van de technieken en technologieën van zulke eeuwenoude riviergemeenschappen voor zoverre deze betrekking hebben op hun leefomgeving in en rond het water en de rivier.
De verwachting is dat Leonard’s jarenlange nieuwsgierigheid naar structuren waarin beweging, veerkracht, verandering, aanpassingsvermogen en lichtheid een rol spelen in samenhang met zijn toegang tot de middelen, faciliteiten, programma’s en het netwerk van Het Nieuwe Instituut en zijn samenwerkende organisaties mogelijkheden en perspectieven voor het interpreteren, assimileren en representeren van deze velddocumentatie zal scheppen – niet alleen in de zin van typische documentatie, maar ook voor zoverre het architectonische gebaar kan worden begrepen als documentatie.
Volgens Leonard vormt deze Fellowship een uitgelezen gelegenheid om toegang te krijgen tot de preoccupaties en het vernuft van plaatselijke architecten zowel binnen als buiten de formele professionele en institutionele praktijk; hijzelf beweegt zich ondertussen in de zone tussen praktiserende architect en medeoprichter van een art space.
